Nie dam ci rozwodu!
Jakże często padają takie słowa... Nie mają jednak związku z rzeczywistością. Sprawy o rozwód są trudne, bolesne, emocjonujące, często długotrwałe. O rozwodzie orzeka jednak sąd nie zaś drugi z małżonków.
Wola drugiego małżonka o pozostaniu w związku małżeńskim nie jest decydująca przy rozstrzyganiu przez sąd o orzeczeniu rozwodu.
Zgodnie z treścią art. 56 § 1 kro : „Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód.”
To właśnie takie okoliczności wykazane przed sądem prowadzą do orzeczenia rozwodu. Jeśli zatem pomiędzy małżonkami wygasła więź fizyczna, emocjonalna i gospodarcza, a rozpad w tych sferach jest stały, to zostały spełnione przesłanki do rozwiązania małżeństwa przez sąd.
Ustawa przewiduje jednak pewne sytuacje, kiedy orzeczenie rozwodu jest niedopuszczalne i pomimo ziszczenia się przesłanki trwałego i zupełnego rozpadu pożycia małżeńskiego, sąd nie będzie mógł orzec rozwodu .
Sytuacje takie przewiduje art. 56 § 2 i 3 kro, zgodnie z którymi:
„§ 2. (...) mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
3. Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu.
Przeszkodą w orzeczeniu rozwodu nie jest zatem stanowisko i wola drugiego małżonka, a sprzeczność rozwodu z dobrem małoletniego dziecka, czy zasadami współżycia społecznego. Ponadto sąd nie orzeknie o rozwodzie, jeżeli żąda go jedynie wyłącznie winny rozpadu pożycia małżonek. Praktyka pokazuje jednak, że sytuacje takie zdarzają się wyjątkowo rzadko.
III CKN 573/98 - Wyrok Sądu Najwyższego
„Przepis art. 56 ( 2 zd. ostatnie k.r.o. przewiduje niedopuszczalność orzeczenia rozwodu, jeżeli orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W danym wypadku w grę może wchodzić interes i dobro współmałżonka lub innych osób. Np. orzeczenie rozwodu może okazać się sprzeczne z zasadami współżycia społecznego zwłaszcza wówczas, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore, wymaga pomocy i rozwód dla niego stanowi rażącą krzywdę. Niekiedy przeciwko udzieleniu rozwodu mogą przemawiać względy natury społeczno-wychowawczej, które nie pozwalają, by orzeczenie rozwodu sankcjonowało stan faktyczny powstały na tle złośliwego stosunku do współmałżonka albo na tle innych przejawów lekceważenia małżeństwa i rodziny”.